Τα ταξίδια

Δεν θα είναι πρωτοτυπία να πω ότι μ΄αρέσουν τα ταξίδια. Δεν έχω ακούσει κάποιον να μην του αρέσουν. Για χρόνια μου είχαν λείψει, έκανα λίγα αλλά πάει καιρός τώρα που έχω αναπληρώσει το χαμένο έδαφος. Είμαι συνέχεια στο δρόμο. Μια βαλίτσα είναι πάντα στη μέση του σπιτιού και συνεχώς είμαι στο δρόμο. Οχι, δεν είμαι εμπορικός αντιπρόσωπος. Και τα ταξίδια μου είναι μάλλον επιλογή μου σε συνδυασμό με δουλειά ώστε να μην έχω και τύψεις ότι «γυρίζω». Δωσμου επαγγελματικό ταξίδι και τι στον κόσμο!!!
Μ άρεσει να ετοιμάζω μόνη το ταξίδι μου. Να διαλέγω πτήση, ξενοδοχείο, τι θα δώ. Αυτό τον καιρό ετοιμάζω δύο ταξίδια που είναι σχεδόν συνεχόμενα. Πράγα και Βαρκελώνη. Κάνοντας την ετοιμασία επιμηκύνω το ταξίδι. Διαλέγω πτήσεις, βγάζω εισιτήρια, κοιτάζω το αεροδρόμιο και το πως θα φτάσω στο ξενοδοχείο. Εχω αρχίσει και ταξιδεύω. Εχω τυπώσει το χάρτη των μετρό. Προτιμώ τα μέσα μαζικής μεταφοράς ώστε να γνωρίζω την πόλη αμέσως. Τα ταξί με μπερδεύουν.
Από το google earth έχω δει τη γειτονιά των ξενοδοχείων, πόσο κοντά είναι στη στάση του μετρό, πως θα πάω σε σημεία που πρέπει να δω.
Με τον τρόπο αυτό, το ταξίδι μου κρατάει περισσότερο, και επιπλέον δεν χάνω χρόνο στην ξένη χώρα ψάχνοντας. Εκμεταλλεύομαι κάθε λεπτό στην ξένη πόλη ώστε να δω όσα περισσότερα μπορώ. Περπατώ πολύ, ειδικά σε στενά.

Βαλέττα

Δεν μ΄αρέσουν οι μεγάλες λεωφόροι. Τρέχω στους καθεδρικούς και στα τζαμιά και βγάζω φωτογραφίες.

καθεδρικός Λωζάνης

Καθεδρικός Παρισιού (Notre Dame)

Τζαμί Ανδριανούπολης

Με προκαλούν οι δύσκολες περιπτώσεις, υπό χαμηλό φωτισμό ή υπό δύσκολη γωνία.

Ντουμπρόβνικ

Νοιώθω απίστευτη χαρά όταν καταφέρω να βγάλω ακούνητη νυχτερινή φωτογραφία μέσα από πλοίο η αυτοκίνητο, εκνευρίζομαι αν δεν τα καταφέρω.

μέσα από πλοίο-Βαλέττα

μέσα από αυτοκίνητο - Ντουμπρόβνικ

μέσα από πλοίο-Γενεύη

Τελευταία φορά ήταν βράδυ στο λιμάνι της Σύρου, είχε κύμα, κουνούσε πολύ και οι φωτισμένες εκκλησίες βγήκαν ένα θολό σχήμα. Εκνευρίστηκα αφάνταστα.

Τα ξενοδοχεία τα θέλω μικρά και χαρακτηριστικά, δεν μ΄αρεσουν τα μεγάλα απρόσωπα. Μερικές φορές αναγκάζομαι όμως να μείνω σε τέτοια. Στην Πράγα θα μείνω σε ένα μεγάλο επειδή εκεί λαμβάνει χώρα και η δραστηριότητα για την οποία πάω. Ισως έπρεπε να βρω ένα άλλο, τέλος πάντων.
Εχω τόσα πολλά να δω στη Βαρκελώνη που πρέπει να λιώσω στο περπάτημα. Και θα κάνει και ζέστη... αλλά δεν εννοώ να μην δω όσα περισσότερα μπορώ. Και είναι περίεργο, η aurora που καθημερινώς δεν κάνει βήμα, περπατάει απίστευτα πολύ στα ταξίδια. Σε βαθμό που να έχω πρόβλημα με τυχόν παρέα. Ετσι έχω καταλήξει ότι είναι καλύτερα να πηγαίνω μόνη αλλά το βράδυ να συναντώ κανένα γνωστό. Με κουράζουν οι άνθρωποι που σε ξένες πόλεις κοιτάζουν βιτρίνες, πάνε για ψώνια, αράζουν γενικώς. Θέλω να βλέπω όσα περισσότερα μπορώ γι αυτό έχω καταλήξει ότι είναι καλύτερα να είμαι μόνη ή αν έχω παρέα να δίνω μόνο το βράδυ ένα ραντεβού. Μπορεί να φταίει ότι δεν έχω βρεί και την κατάλληλη παρέα που οι ρυθμοί μας να ταιριάζουν. Στην Πράγα θα πάω με τη Χριστίνα, μια φίλη που έκανα από τη Λίστα, έχω διαίσθηση ότι καλά θα περάσουμε. Στη Βαρκελώνη θα είμαι μόνη, κατά 99%. Το 1% (τόσες είναι οι πιθανότητες να ερθει) είναι η ιδανική παρέα, ξέρει την πόλη, θα κάνει ότι θέλει όλη τη μέρα, το ίδιο κι εγώ, και το βράδυ θα τρώμε μαζί. Ότι ακριβώς θέλω από ένα ταξίδι, να είμαι με το ρυθμό μου αλλά να λέω και καμιά κουβεντα στο φαγητό. Γιατί έχω ένα φοβερό πρόβλημα, δεν μπορώ να φάω μόνη σε δημόσιο χώρο. Γι αυτό θα σας πω άλλη φορά.