Tuesday 31 July 2007

Θρηνώ...


...γιατί λίγες ώρες πριν εχασα ένα κομμάτι από τον εαυτό μου, τη συγκάτοικο σκύλα μου. Ζούσαμε μαζί συνέχεια για 4.5 χρόνια, είχαμε κάνει ταξίδια, την έπαιρνα καθημερινά στο γραφείο.

Πάλεψα να τη σώσω 24 ώρες, δεν ξέρουμε από τι πέθανε. Έκλαψα πολύ, δεν έχω κουράγιο να συνεχίσω τα οδοιπορικά. Πρέπει να οργανώσω τη ζωή μου χωρίς την παρουσία της. Ακούω ακόμα το ξεψύχισμα της κι έβαλα μουσική για να το σκεπάσω.

Αύριο πρωί θα εξαφανίσω τα προσωπικά της είδη.


Δεν ήταν απλά μια φίλη, ήταν πολλά παραπάνω, έβλεπα στα μάτια της τη λατρεία. Κι αυτό με γέμιζε.


Καληνύχτα

Monday 23 July 2007

Πράγα -1

Εφτασα στην Πράγα το σούρουπο της 3ης Ιουλίου. Η πτήση με την τσέχικη εταιρία που ήταν σε συνεργασία με της Ολυμπιακής, κόστιζε 50 Ε λιγότερα και είχε ένα θαυμάσιο γεύμα.


Παρότι χορτάτες, επειδή η Χριστίνα είχε γενέθλια και ήθελε να κεράσει, βγήκαμε σε αναζήτηση ατμοσφαιρικού μαγαζιού για δείπνο. Η έξοδος από το μετρό μας έβγαλε σε μια λεωφόρο με υπέροχα κτίρια,


στο τέλος της δέσποζε το Εθνικ'ο Μουσείο, ένα επιβλητικό κτίριο.

Είχε συννεφιά και κρύο, η ομπρέλα και τα χειμωνιάτικα παπούτσια μας έκαναν να νοιώθουμε ατρόμητες. Διαλέξαμε να χαθούμε στα στενά της παλιάς πόλης. Ήταν πράγματι παραμυθένια. Υπέροχα πολυόροφα παλιά κτίρια, από τούβλο κυρίως, ηλικίας πάνω από 300 χρόνων. Με ζωγραφική, αγάλματα, ανάγλυφα μοτίβα στην πιο απλή εκδοχή.


Κάθε γωνία και ένα ατμοσφαιρικό καφέ ή pub. Με δαιδαλώδης χώρους, θολωτά υπόγεια, γενικά ένα μεσαιωνικό κλίμα δέσποζε. Σε πολλά παιζόταν ζωντανή jazz.



Διαλέξαμε την Καραβέλα.


Μόλις καθήσαμε άρχισε η βροχή, 2 μέτρα δίπλα μας έσταζαν τα νερά, είχαμε ακόμα τη ζέστη της Ελλάδας και η κρύα μπύρα ήταν απόλαυση. Υπέροχο το φαγητό, ήθελε και δεύτερο ποτήρι μπύρα. Στο μεταξύ νύχτωσε αλλά πας για ύπνο πριν κάνεις μια μεγάλη βόλτα στην πόλη που έφτασες? Δεν πας.

Ενστικτωδώς τραβήξαμε για τη γέφυρα του Καρόλου, δεν ξέραμε πόσο κοντά ή μακριά είναι, ανοίξαμε και το χάρτη κάνα δυό φορές. Έβρεχε πολύ, στο ένα χέρι είχα τη μηχανή, στο άλλο την ομπρέλα, ο αέρας με κουνούσε κι έβριζα που δεν θα κατάφερνα να έχω καμία καλή νυχτερινή.

Άφηνα την ομπρέλα, μούσκευα, φυσούσε και κουνιόμουν ακόμα και χωρίς τις δυνάμεις που ασκούνταν στην ομπρέλα, η Χριστίνα είχε παγώσει αλλά δεν έλεγε τίποτα. Εγώ είχα απογοητευτεί φοβούμενη ότι μπορεί να βρέχει κάθε βράδυ. Τελικά πήραμε ένα ταξί, κι αυτό μας έκανε ολοκληρωτικά παπιά. Το ξενοδοχείο είχε είσοδο από το μετρό, το ταξί μας παράτησε σε ένα δαιδαλώδη κόμβο κι εμείς ψάχναμε είσοδο για το ξενοδοχείο. Είπαμε, ποτέ ξανά ταξί.

Στο ξενοδοχείο ήπιαμε από τη βρύση το νοστιμότερο νερό που είχαμε πιεί ποτέ. Από το παράθυρο βλέπαμε την πόλη τη νύχτα. Ο ύπνος ήρθε γρήγορα.

Συγκλονιστικό


Οταν συμβαίνουν αυτά που αναφέρονται εδώ τότε τι διαμαρτυρόμουν στο προηγούμενο πόστ?

Ειλικρινά δεν το χωράει το μυαλό μου. Διαβάστε το κι αγανακτείστε, Επίσης ρίξτε και μια ματιά εδώ

Thursday 19 July 2007

Ανώμαλη προσγείωση




Γύρισα και προσγειώθηκα ανώμαλα στην ελληνική πραγματικότητα. Είχα μια εξουσιοδότηση να εισπράξω μία επιστροφή φόρου. Ξέρω από πέρυσι ότι δεν πρέπει να πάω πολύ πρωί γιατί πρέπει να μαζέψουν χρήματα για να έχουν να δώσουν. Δεν κρατάνε από χτες. Πάω λοιπόν κατά τις 9.30 αφού παρκάρισα στο πάρκιν (=5.5Ε).

-Καλημέρα σας (εγώ)
-…
-Ήρθα να εισπράξω μία επιστροφή φόρου
-Σας στείλαμε ειδοποίηση?
-Δεν ξέρω. Μπορεί ναι και να χάθηκε αλλά υπολόγισα ότι έφτασαν οι μέρες που μου είχατε πει.
- ΑΦΜ?
- 01…
- Μάλιστα, είναι έτοιμη, ασφαλιστική ενημερότητα από ΙΚΑ.
- Ορίστε? Δεν θα έπρεπε να μου το είχατε πει όταν έφερα τα χαρτιά?
- Οχι, πηγαίνετε στο κοντινότερο ΙΚΑ

Περπατώ βρίζοντας κάνα χιλιόμετρο, πάω στήνομαι σε ουρά για να ακούσω το αμίμητο : πρέπει να πάτε στο ΙΚΑ της περιοχής σας.
Εν έτει 2007 η ονλάιν σύνδεση είναι άγνωστη για το ΙΚΑ. Εμ, που να προλάβει ο μακαρίτης να ασχοληθεί με αυτό, κόλλαγε τα ένσημα της Θώμης κατ΄ οίκον.

Είμαι στα πρόθυρα εγκεφαλικού, πάω πάλι εφορία και ζητάω αντίγραφο της ειδοποίησης. Δεν μπορεί λέει να μου δώσει γιατί ο κομπιούτερ δεν βγάζει. Είναι μάλλον άγνωστο το φωτοτυπικό εδώ. Πάω στο διευθυντή. Ναι λέει, έπρεπε να μου έχουν πει από την πρώτη μέρα για τη βεβαίωση και κακώς που δεν μου είπαν απλώς ΙΚΑ αλλά κοντινότερο. Φωνάζει και μια προϊσταμένη και της λέει να μου δώσουν αντίγραφο της ειδοποίησης. Με την προϊσταμένη πάμε στην υπάλληλο η οποία μετά από πίεση πάει και βγάζει φωτοτυπία, αλλά ισχυρίζεται ότι το κοντινότερο ΙΚΑ δίνει βεβαιώσεις. Της δείχνω την απάντηση και τη ρωτάω τι υπονοεί. Τίποτα δεν υπονοεί. Εχω ήδη χάσει 2 ώρες.
Και τραβάω για το ΙΚΑ της περιοχής. Έχω έτοιμη την αίτηση. Η υπάλληλος θέλει και σφραγίδα του συναδέλφου μου, στο προηγούμενο δεν ήθελαν. Λέω είναι αδύνατον, με στέλνει στον προϊστάμενο. Πάω και :
- μια βεβαίωση από εφορία, ένα εκκαθαριστικό, ένα Ε1?
- Μα.. στο ΙΚΑ ήρθα, τι το θέλετε?
- Ξέρετε, δεν έχουμε στοιχεία που να φαίνεται ότι το συγκεκριμένο ΦΠΑ ανήκει στο συγκεκριμένο άτομο
- Αα. Περιμένετε.. και του δίνω τη φωτοτυπία που με κόπο είχα αποσπάσει από την εφορία.
Ολα καλά λοιπόν, παίρνω τη βεβαίωση (σε 2 αντίγραφα για να έχω και για του χρόνου αφού μου είπαν ότι έχει δωδεκάμενη ισχύ), αφού εννοείται ότι μάζεψα πρώτα κανα δύο υπογραφές σε διάφορους ορόφους και πάω πάλι για εφορία. Έχω ήδη διαπραγματευτεί με τον παρκαδόρο να μην πληρώσω πάλι. Αλλά επειδή τον καλό άνθρωπο πάντα τον ανταμοίβει η Θεία Δίκη, όπως τιμωρεί τον κακό, βρίσκω θέση νομιμότατη στο δρόμο. Πάω επάνω, η υπάλληλος επιμένει οτι το ΙΚΑ δίνει βεβαιώσεις, κι ότι κανένας δεν έχει γυρίσω πίσω. Της λέω απλώς ότι μάλλον οι άλλοι το κατάπιναν και πηγαίνανε αδιαμαρτύρητοι αλλά εγώ δεν δρω έτσι.
Αυτός που είναι πίσω μου θέλει το ίδιο κι εκεί που της λέει ότι έχει σφαλιστική ενημερότητα... του λέει.. "του 2007?" .
- Μα (τσιμπάω εγώ) το ΙΚΑ είπε έχει 12μηνη ισχύ...
- Οχι για μας... πρέπει να είναι μέσα στο χρόνο
- Δηλαδή του χρόνου το Μάη δεν ισχύει αυτή?
- Οχι...
Εμεινα άφωνη αναρωτώμενη σε τι κόσμο παραλόγου μ έριξε ο μεγαλοδύναμος. Τι αμαρτίες πληρώνω και γεννήθηκα στην Ελλάδα και άλλα τέτοια βγαλμένα κατ΄ευθείαν από ελληνικά μελό.
Είμαι εξαντλημένη για να της πω πολλά, παίρνω τα χρήματα και στις 13.00 είμαι στη δουλειά μου!!!!

Από όπου τα έγραψα, κι αν διαβάζει κανας αρμόδιος ας δράσει. Δεν έχω κουράγιο να φωνάξω. Απλώς να πώ οτι το κράτος συντηρεί τη γραφειοκρατία για να έχει εξουσία ο κάθε υπαλληλίσκος.

Sunday 8 July 2007

Πράγα

πανέμορφη η Πράγα, παραμυθένια πραγματικά, κι επαγγελματίες οι πορτοφολάδες της, με ξαλάφρωσαν από χρήματα, πιστωτική και ταυτότητα, ενώ θαύμαζα τα πραγματικά κομψοτεχνήματα της τέχνης του γυαλιού. Μια ποιότητα εκπεμπόταν από παντού, τις pub, τα καφέ, τα εστιατόρια. Δεν είδα τίποτα άσχημο, τίποτα κιτσ. Και σε κάθε βαγόνι, του μετρό ή του τραμ θα έβλεπες τουλάχιστον δύο σκυλιά.
Δεν προφταίνω περισσότερα, πάω Βαρκελώνη και στο γυρισμό θα τα πάρουμε από την αρχή, αν σας βρω εδώ και δεν είστε διακοπές, όπου εννοείται δεν θα κουβαλήσετε το λαπτοπ. Είπαμε διακοπές κανονικές όχι fake

Sunday 1 July 2007

Φεύγω...

Πρώτα για εδώ

και στη συνέχεια για εδώ


Καλό Ιούλιο σας εύχομαι και θα ενημερώνομαι από εκεί για ότι (μου) γράφετε.