Monday 23 July 2007

Πράγα -1

Εφτασα στην Πράγα το σούρουπο της 3ης Ιουλίου. Η πτήση με την τσέχικη εταιρία που ήταν σε συνεργασία με της Ολυμπιακής, κόστιζε 50 Ε λιγότερα και είχε ένα θαυμάσιο γεύμα.


Παρότι χορτάτες, επειδή η Χριστίνα είχε γενέθλια και ήθελε να κεράσει, βγήκαμε σε αναζήτηση ατμοσφαιρικού μαγαζιού για δείπνο. Η έξοδος από το μετρό μας έβγαλε σε μια λεωφόρο με υπέροχα κτίρια,


στο τέλος της δέσποζε το Εθνικ'ο Μουσείο, ένα επιβλητικό κτίριο.

Είχε συννεφιά και κρύο, η ομπρέλα και τα χειμωνιάτικα παπούτσια μας έκαναν να νοιώθουμε ατρόμητες. Διαλέξαμε να χαθούμε στα στενά της παλιάς πόλης. Ήταν πράγματι παραμυθένια. Υπέροχα πολυόροφα παλιά κτίρια, από τούβλο κυρίως, ηλικίας πάνω από 300 χρόνων. Με ζωγραφική, αγάλματα, ανάγλυφα μοτίβα στην πιο απλή εκδοχή.


Κάθε γωνία και ένα ατμοσφαιρικό καφέ ή pub. Με δαιδαλώδης χώρους, θολωτά υπόγεια, γενικά ένα μεσαιωνικό κλίμα δέσποζε. Σε πολλά παιζόταν ζωντανή jazz.



Διαλέξαμε την Καραβέλα.


Μόλις καθήσαμε άρχισε η βροχή, 2 μέτρα δίπλα μας έσταζαν τα νερά, είχαμε ακόμα τη ζέστη της Ελλάδας και η κρύα μπύρα ήταν απόλαυση. Υπέροχο το φαγητό, ήθελε και δεύτερο ποτήρι μπύρα. Στο μεταξύ νύχτωσε αλλά πας για ύπνο πριν κάνεις μια μεγάλη βόλτα στην πόλη που έφτασες? Δεν πας.

Ενστικτωδώς τραβήξαμε για τη γέφυρα του Καρόλου, δεν ξέραμε πόσο κοντά ή μακριά είναι, ανοίξαμε και το χάρτη κάνα δυό φορές. Έβρεχε πολύ, στο ένα χέρι είχα τη μηχανή, στο άλλο την ομπρέλα, ο αέρας με κουνούσε κι έβριζα που δεν θα κατάφερνα να έχω καμία καλή νυχτερινή.

Άφηνα την ομπρέλα, μούσκευα, φυσούσε και κουνιόμουν ακόμα και χωρίς τις δυνάμεις που ασκούνταν στην ομπρέλα, η Χριστίνα είχε παγώσει αλλά δεν έλεγε τίποτα. Εγώ είχα απογοητευτεί φοβούμενη ότι μπορεί να βρέχει κάθε βράδυ. Τελικά πήραμε ένα ταξί, κι αυτό μας έκανε ολοκληρωτικά παπιά. Το ξενοδοχείο είχε είσοδο από το μετρό, το ταξί μας παράτησε σε ένα δαιδαλώδη κόμβο κι εμείς ψάχναμε είσοδο για το ξενοδοχείο. Είπαμε, ποτέ ξανά ταξί.

Στο ξενοδοχείο ήπιαμε από τη βρύση το νοστιμότερο νερό που είχαμε πιεί ποτέ. Από το παράθυρο βλέπαμε την πόλη τη νύχτα. Ο ύπνος ήρθε γρήγορα.

10 comments:

just..living!!! said...

Πηγαίνω τέλος βδομάδας Πράγα!

Πιστεύω οτι θα μου αρέσει πάρα πολύ αποτι έχω δεί! Άν κρίνω και από τις φώτο και τα σχόλια σου θα μου αρεσει σίγουρα!

Πρέπει να είναι παραμυθένια πολή!!!

:-)

μελονικος said...

Μπορεί να μας είχες ξεχάσει αλλά πέρναγες καλά κατά πως φαίνεται!!
Και οι φωτογραφίες αμοιβή μας.

Aurora* said...

@ just living

Θα σου αρέσει σίγουρα, αλλά αναρωτιέμαι αν υπάρχει μέρος του κόσμου που μπορεί να είναι άσχημο

Aurora* said...

@ Νικος

Δεν σας είχα ξεχάσει, απλώς το hotel είχε πανάκριβη χρέωση με τη μέρα και φυσικά δεν θα καθόμουν τόσο πολύ μέσα. Λυπάμαι αν σας έλειψα πάντως. :))

Pico said...

Πολύ όμορφο το οδοιπορικό σου...Καλώς όρισες...

Σπύρος Σεραφείμ said...

πολύ ωραίες photos.

το νερό τους είναι και πολύ χωνευτικό...

Aurora* said...

Pico, στείλε μηνυμα στη Μάγια Τσόκλη ότι κινδυνεύει να μείνει άνεργη. Βρ΄΄εθηκε αντικαταστάτης της. :)))

Aurora* said...

Σπύρο,

λες γι αυτό να πεινούσαμε συνέχεια? Φτου!! δεν το έλεγες νωρίτερα να πίνω λιγότερο?

Πυθαγόρας Σάμιος said...

Ωραίες photos, οι νυχτερινές κυρίως (που είναι και πιο δύσκολες).
Πέρυσι είχα πάει Πράγα, έχει τόσα θέματα για φωτογραφία ! (εννοείται ότι έκανα κι εγώ σχετικά photo posts).
Χθες γύρισα από Ελβετία. Κι εκεί έχει όμορφα μέρη (photo posts - αν σ'ενδιαφέρει - από βδομάδα)
Πάντως μην πας εκεί. Γιατί (αναφέρομαι στα δύο προηγούμενα posts σου) αυτά που περιγράφεις θα σου φαίνονται 10 φορές χειρότερα.
Οργάνωση και τάξη στην πληρότητά της.
Το άκρο αντίθετο από εδώ.

Καλή συνέχεια (στην Ελλάδα;)

Aurora* said...

Domingo, έχω παει και μου άρεσε πολύ αυτή η τάξη. Ειδικά στη Γενεύη