Sunday 26 October 2008

Ανθυγιεινές συσκευασίες

Είναι κάτι που με απασχολεί μερικά χρόνια και σκέφτηκα να το συζητήσουμε. Θα θυμάστε ότι τα κουτάκια αναψυκτικών άνοιγαν τραβώντας το δακτυλίδι, που αποσπάτο και χρησιμοποιούσαμε το περιεχόμενο καθαρό. Αυτό είχε ως συνέπεια βέβαια, να έχουμε σκουπίδια σε δύο δόσεις, το δακτυλίδι και το κουτί. Οι απολίτιστοι σαφώς πετούσαν και τα δύο στο δρόμο. Οι πολιτισμένοι, όλο και κάπου βρίσκαμε να τα πετάξουμε.

Kαι μετά…δεν ήρθαν οι μέλισσες…αλλά η νέα συσκευασία. Που για να το ανοίξεις το κουτί, βυθίζεται στο περιεχόμενο τμήμα του καπακίου, με όση βρωμιά έχει. Την πρώτη φορά δίστασα να πιω ένα περιεχόμενο στο οποίο βυθίστηκε ένα βρώμικο τεμάχιο, το ότι το σκούπισα με το χέρι δεν είναι καθάρισμα, προφανώς έδιωξα μόνο τη σκόνη, όχι τα μικρόβια. Σιγά σιγά το συνήθισα αλλά ποτέ δεν το αποδέχτηκα. Κουτιά στοιβαγμένα σε αποθήκες με ποντίκια είμαστε υποχρεωμένοι να τα ανοίξουμε με αυτό τον απαράδεκτο τρόπο. Η σκοπιμότητα αυτής της ανθυγιεινής συσκευασίας δεν ξέρω ποια είναι. Να μην πετάμε το δαχτυλίδι στο δρόμο? Μα όποιος θα το πετάξει, θα πετάξει και το κουτί στο δρόμο. Να μην πάει χαμένο ελάχιστο αλουμίνιο? Και η υγεία μας? Γιατί πρέπει να πιω και μικρόβια μαζί με το αναψυκτικό μαζί? Ποιος μπορεί να μου απαντήσει? Θα άξιζε να κάνει κάποιος μια αγωγή σε κάποια εταιρία? Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων μήπως θα μπορούσε να ασχοληθεί?

Προσπαθώ να αποφεύγω αυτές τις συσκευασίες αλλά φυσικά δεν είναι πάντα εφικτό. Κάθε φορά μια αηδία με πιάνει καθώς τις ανοίγω. Σας έχει αλήθεια απασχολήσει ποτέ το θέμα?

Thursday 23 October 2008

Κάλιο

Γιατρός δεν είμαι όπως ξέρετε, και περί ιατρικής ούτε ξέρω, ούτε θέλω να ξέρω. Από καιρό σας είχα πει ότι σέρνομαι λόγω μιας αυστηρής δίαιτας (που ευτυχώς απέδωσε κι έχασα 25 κιλά). Η Χ έλεγε να τρώω μπανάνες γιατί έχουν κάλιο, δεν εξηγούσε η ευλογημένη τι σχέση έχω εγώ με το κάλιο. Κι εγώ δεν ξέρω το κάλιο παρά ως ένα χημικό στοιχείο που δεν θυμάμαι ούτε το μοριακό βάρος του, ούτε τη θέση του στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων, αν αυτά σας θυμίζουν κάτι. Κι άλλωστε ούτε η Χ είναι γιατρός, γιατί να ξέρει περί καλίου περισσότερα από μένα? Ελα μου ντε? Ελα μου που ήξερε!!!

Όμως, οι μπανάνες έχουν θερμίδες, δίαιτα έκανα, δεν έτρωγα μπανάνες, εξάλλου δεν ήμουν και μαϊμού. Κι όταν ήρθε μια γαστρεντερίτιδα με τις γνωστές σε όλους συνέπειες να την την κ. aurora να μουδιάζει όλη, να συρρικνώνονται τα χέρια της και να διπλώνουν και να τρέχει στα επείγοντα ενός νοσοκομείου. Διάγνωση μη σας την γράψω ιατρικά, το ζουμί είναι ότι κάλιο σχεδόν ανύπαρκτο. Εισαγωγή στο νοσοκομείο, οροί καλίου (πονάει το άτιμο στο χέρι που πέφτει), οροί γλυκόζης και φεύγω μετά από 2 μέρες, με δική μου ευθύνη.

Tην επόμενη μέρα (σήμερα δηλαδή) η κ. aurora τούρμπο. Να ταξιδεύει με 180, να γράφει χορεύοντας ακούγοντας Κόσμο, να τρέχει μέσα στο σπίτι (τώρα κινδυνεύω να σαβουριαστώ) και να γράφει και στο μπλογκ. Μια απίστευτη ενέργεια, ένα ντόπινγκ μου έκαναν στο νοσοκομείο. Εγινα αγνώριστη, δηλαδή όχι ακριβώς, απλώς όπως πριν μήνες ή και χρόνια. Κι όλα αυτά με 4 μπουκάλες ορό με κάλιο μέσα. Τελικά, πολύ βασικό στοιχείο το κάλιο, απίστευτα βασικό τολμώ να πω.

Και σας τα έγραψα εδώ για να μάθετε κι εσείς ότι έπρεπε να ξέρω τόσο καιρό που σερνόμουν. Χωρίς σίδηρο και κάλιο δουλειά δε βγαίνει. Ουτε το μυαλο καλοδουλεύει, κι όλο λάθος αποφάσεις παίρνει.

Αντε βρε, καλώς ήρθα, μέχρι να ξαναπέσει το κάλιο (γιατί αν το ρίξω στις μπανάνες θα βρω τα χαμένα κιλά).

ΥΓ. μιλάμε για ντόπινγκ κανονικό, 4.00 τα ξημερώματα κι ακόμα να κοιμηθώ, είδες το κάλιο?