Tuesday 6 March 2007

Μυρωδιές

Είναι 6 παρά το απόγευμα. Μόλις γύρισα σπίτι, δεν τρώω, έφαγα κάτι τσουρεκάκια καθ’ οδόν, μη μου πείτε ότι εσείς καθ΄οδόν δεν ανοίγετε τη σακούλα με τα ώνια και δεν ψάχνετε κάτι να σας στυλώσει μέχρι το σπίτι, γιατί θα με νομίσω ανωμαλία της φύσης και θα τρέξω σε κανα γιατρό να το ψάξω. Κι επειδή δεν θα θέλετε να με χάσετε και να με ψάχνετε εκεί που φοράνε τις λευκές ποδιές ανάποδα, θα ομολογήσετε, ανερυθρίαστα μάλιστα, ότι τουλάχιστον το ψωμί δεν φτάνει ποτέ σπίτι με όλα του τα 300 γραμμάρια που (αν είσαστε τυχεροί και δεν παει 200) το αγοράσατε.
Ερχομαι λοιπόν, πετάω τα υπόλοιπα ψώνια στον πάγκο της κουζίνας, κάνω το δεύτερο καφέ της μέρας, ήδη έπρεπε στον τρίτο να είμαι γι αυτό επείγομαι, και κάθομαι να τον απολαύσω ενώπιον του πισιου μου. Κάτι γράμματα να πάρω, κάτι λογαριασμούς να πληρώσω, είμαι μια ευτυχής γυναίκα που απολαμβάνει καφε και τεχνολογία, όταν η μύτη μου διεγείρεται. Τι να σας περιγράψω τώρα.
Μου έρχονται υπέροχες μυρωδιές από μπαχάρια και αρωματικά βότανα συν κάποιο κρεατάκι. Οι σιελογόνοι μου δεν καταπραϋνονται από τον μυρωδάτο εσπρέσσο μου. Οτι και αν σκέφτομαι αυτή η μυρωδιά από την κουζίνα της γειτόνισσας (σκέφτομαι ότι θα είναι καμιά καινούργια, εγώ δεν είχα ξαναμυρίσει τέτοια θεία μυρωδιά), με έχει αποδιοργανώσει. Σκέφτομαι κόκκινη παχιά σάλτσα με όλη την ανατολή επάνω της να καλύπτει ένα μοσχαράκι λουκούμι και αναστατώνομαι. Δεν πεινάω, μου λείπει η απόλαυση αυτού που η μυρωδιά με κάνει να φαντάζομαι. Μου λείπει εδώ και καιρό η διάθεση να κάνω ένα ωραίο φαγητό και να το απολαύσω με καμιά καλή παρέα πίνοντας κόκκινο κρασί. Δεν σας έχει συμβεί? Να μην πεινάτε αλλά η σκέψη ενός καλού φαγητού να σφηνωθεί στο μυαλό σας και να μη βγαίνει? Πόσο μάλλον που έρχεται και γαργαλάει τη μύτη μου, δεν είναι σκέψη, κάπου εδώ τριγύρω κάτι καλό ετοιμάζεται. Πρέπει μου φαίνεται να βγω, να βρω και να αποκτήσω κοινωνικές σχέσεις με τη μαγείρισσα, αν είναι μάγειρας ακόμα καλύτερα, έχω μια αδυναμία στους άντρες στην κουζίνα.
Και μέχρι τότε, είπα να σας εξομολογηθώ τον πόνο μου, τι το έχουμε το μπλογκ δηλαδή? Για το σκοπό αυτό. Για υψηλές αναλύσεις και συζητήσεις έχουμε αυτά που επισκεπτόμαστε. Το δικό μας είναι ψυχαναλυτικό, όπως δηλώθηκε την πρώτη μέρα της δημιουργίας του. Όπως λέει και ο λαγός «λέμε και καμία... να περνάει η ώρα».
Κι όσο περνάει η ώρα όλο και μυρίζει περισσότερο. Πεινάωωωωωωωωωωωωωωω









Ποσειδώνας από βούτυρο και άλλα φαγώσιμα

24 comments:

Λούκι said...

Γιατί δε χτυπάς την πόρτα της γειτόνισσας να ζητήσει μία μικρή μερίδα. Τόσο απλά!

Aurora* said...

Λουκι γιατί δεν ξέρω από που έρχεται η μυρωδιά και είμαι και κομματάκι ντροπαλή. Αν ήμουν εγκυος θα ειχα επιχείρημα, τώρα είμαι ανευ. Εχεις να προτείνεις κάτι άλλο? Δέχομαι να με κάνεις και τραπέζι αν εισαι καλή μαγείρισσα.

david santos said...

Hello, Aurora! (Aurora) "name portuguese"
This work is very good, thank you
Good week

Λούκι said...

Τώρα είπες τη μαγική λέξη! Για το μόνο πράγμα που μπορώ να πω με σιγουριά ότι το κάνω καλά, είναι η μαγειρική. Για να δούμε τι θα μπορούσαμε να οργανώσουμε.

Άντε βρε έχεις και τα τυχερά σου, ο Santos επισκέφτηκε κι εσένα. Μήπως σου κάνει αυτός τραπέζι;

Καλό βράδυ

Aurora* said...

Λουκι, και αν ειδες σήμερα ρωτούσα το γυφτάκι για το Σαντος. Είδες, το ίδιο κειμενάκι. Πάντως στο γυφτάκι δεν του κάνεις τραπέζι γιατί χτες πέφταν τα σάλια του περιμένοντας να φάει οικογενειακό φαγάκι. Εκει μακρια που ειναι.

takis said...

Οι μυρωδιές έφτασαν μέχρι εδώ...Κάνε αυτό που λέει η Λούκι πιάσε φιλίες με τη γειτόνισσα (ακόμα δεν γνωρίζεστε? δεν μας τα λες καλά...ειναι το 1ο πράγμα που κάνει κάποιος)...τώρα, για την αδυναμία στους άνδρες στη κουζίνα...λες η γειτόνισσα να σου βγεί γείτων? ή μήπως "γειτόνισσα"!...μωρέ καλό παιδί να είναι...που λένε

Αλλά γιατί περιορίζεις την αδυναμία σου στη κουζίνα?...υπάρχουν και άλλα μέρη στο σπίτι όπου οι άνδρες μπορεί να φανούν χρήσιμοι....(υδραυλικά, ηλεκτρολογικά π.χ.!...)

Υ.Γ. Αλλά να σου σταματήσει ο Αστεροειδής το πάρτυ !...μόλις ειχαν αρχίσει οι χοροί!...και με τι θέμα Θεέ μου...ΠΑΙΔΕΙΑ...πολύ ξενέρωμα!....

Aurora* said...

Τάκη, όταν διάβασα οτι οι άντρες είναι χρήσιμοι αλλού, κατάλαβες που πήγε ο νους μου, και θα είχες σίγουρα δίκιο, αλλά όχι για μάστορες βρε παιδί μου. Σε διαβεβαιώ ότι υδραυλικά και ηλεκτρικά τα κάνω μόνη και πολύ καλύτερα από πολλούς (βλέπε δηλώσεις Αστεροειδούς).

Τον χορό τον σταμάτησε γιατί ξέρει από ταχτική. Ν αρχίσει πιο έντονος και διονυσιακός με άλλη ευκαιρία.

akis said...

Η μυρωδια του εσπρεσσο εφτασε μεχρι εδω...
Ο ποσειδωνας απο βουτυρο εκπληκτικος.

Aurora* said...

Ακη, μη σου μπαίνουν ιδέες ότι είναι δημιουργημά μου. Κιτσ μου φάνηκε αλλά το απαθανάτισα σε μια υπαίθρια γιορτή στο μαγευτικό Dubrovnik.
Αντε, στην υγεία σου ο σημερινός εσπρέσσο.

takis said...

Επόμενο θέμα για ποστ:
"Που είναι χρήσιμοι οι άνδρες"
(αντε να μη το ξεχάσουμε και αυτό δηλ.)

και σένα ρε παιδί μου που πήγε ο νούς σου??...στο κουπί στη βαρκάδα?..

John D. Carnessiotis "Asteroid" said...

Οι χοροί απλώς το teaser, Τάκη!
Πρέπει να σταματούν την κατάλληλη στιγμή, για να μη λιγώνεσαι, να μένει ζωντανή η επιθυμία γι' άλλο και γι' άλλο και γι' άλλο ακόμα...
Έχουν γνώσιν οι φύλακες!!!

Αουρόρα, για το κοκκινιστό μέσα - αλλά με κανέλλα, μπόλικη κανέλλα!..

Aurora* said...

Οταν επιστρέψω θα θέσω ερωτήματα. Μόνο που δεν εχουμε γυναικείες επισκέψεις και φοβάμαι ότι οι άντρες θα μείνετε με την απορία για το που είστε χρήσιμοι. Μέχρι τότε για σκεφτείτε που είμαστε εμεις εκτος του κοκκινιστού, που σίγουρα Αστεροειδή, αν δεν έχει μπόλικη κανέλα και ολόκληρο πιπέρι δε λεει.

Ντεφι said...

CHOCOHOLIC δαγκωτό εγώ...

Anonymous said...

Αυτές οι μυρωδιές αγαπητή μου πρέπει να σε βάλουν σε σκέψεις. Καλού καού κάνε κι ένα τεστ εγκυμοσύνης....!

nyctolouloudo said...

τι σου είναι τελικά η πρόοδος!
5000 χιλιόμετρα μακρυά και μυρίζω το φαγητό της γειτόνισσάς σου και τον καφέ σου...!σε μερικά χρόνια θα πατάς το κουμπάκι του πισιού και θα ξερνάει όποιο φαγητό θα θέλουμε!

αλλά να είσαι σίγουρη γυναίκα θα είναι και όχι άχρηστος άντρας....
τρομάρα τους...που έτσι και πατήσουν τα 50 ούτε και γι' αυτό που τους προορίζει η φύση δεν κάνουν!

Aurora* said...

Ντέφι μαζί σου.
Ρικ, έκανα, μόλις πήρα την απάντηση, δυστυχώς δεν είμαι. Η ανθρωπότητα θα χάσει που θα μείνει μόνο με ένα δημιουργημα μου μόνο. Για την ώρα δηλαδή...

Aurora* said...

Dear Santos, thank you for your compliments.

Aurora* said...

Μεθυσμένα χρώματα, εχω ήδη σχηματίσει αυτή την άποψη. Γοργόνες σκέτες (οι αντρες). Και ξέρεις γιατι είναι άχρηστη η γοργόνα ε? Δεν μπορείς ουτε να την τηγανίσεις ουτε να την γ..σεις.
Το επόμενο πόστερ ηδη διαμορφώνεται.
Φιλιά στο μακρινό Βερολίνο, οταν ερθεις ενα κοκκινιστούλι να σε κεράσω. Βέβαια μπορω να στο κάνω και κει πάνω αν με καλέσεις.

takis said...

Για να μαζευτεί λίγο η Κα από τη Γερμανία !..ασε που τη σιγοντάρει η οικοδέσποινα με κάτι για Γοργόνες ...άκου λέει οτι οι 50+ δεν κάνουν ουτε αυτό που τους προορίζει η Φύση!...
Κατ'αρχή γιατί τους προορίζει η Φύση? ...κάποιοι πρέπει να σκέπτονται και να μεγαλουργούν σε αυτή τη ρημάδα τη φύση...ποιοί αλλοι εκτός των ανδρών κυρίες μου?!!..και δη των 50+, ώριμη σκέψη!!....
Δεν σας φτάνει η σκέψη? Θέλετε και κάτι "χειροπιαστό" ?
Αμ δε, όλο αυτό δεν τσαμπουνάτε όλα τα χρόνια "από το μυαλό ξεκινάνε όλα" !...Ε και εμείς τείνουμε να γίνουμε γοργόνες...δηλ. εγώ μπαρμπούνι (κατά Μεθ.Χρωμ.)
Τα μπαρμπούνια ΟΜΩΣ και τηγανίζονται..αρα μήπως και το άλλο?
Για σκεφτείτε το καλύτερα...μήπως αντί για κοκκινιστά οργανώσετε "μπαρμπουνιστά" φαγοπότια....

nyctolouloudo said...
This comment has been removed by a blog administrator.
nyctolouloudo said...

@ Aurora, θα ήταν μεγάλη η χαρά μου να σε δω εδώ όποτε μπορέσεις και όποτε θέλεις!


@ takis, τα 50+ μπαρμπούνια δυστυχώς δεν τηγανίζονται καθόλου.. για τι πράγμα κάνουν δεν ξέρω ...αν θέλεις να τα πιάσεις και να τα ανεβάσεις στην επιφάνεια κοκκινίζουν(έχουν πίεση), τρέμουν σύγκορμα (έχουν ζάχαρο), καταπίνουν το σάλιο του με κόπο, έχουν φόβο και αγωνία και λυποθυμάνε από τον τρόμο τους.... και έτσι και επιζήσουν νηστεύουν για δύο-τρεις βδομάδες μετά!

takis said...

Αγαπητή Μ.Χ.
Ήθελα νάξερα σε τι μπαρμπουνοπαρέες έχεις μπλέξει εκεί στη μαύρη ξενιτειά και τα λες όλα αυτά!...
Υπάρχει βρε ομορφότερο ψάρι στην όψη και στη γεύση?...να γλείφεις τα δάκτυλα σου...να μη σου φτάνει...να θέλεις κι αλλο...κι αλλο..

Υ.Γ. Καλά μη χτυπάς...

Ασε που πρέπει να εκτελέσω και το homework των λέξεων που μου έβαλες...Τρέχω...
στο μεταξύ σου στέλνω μπαρμπουνοφιλάκια ...και κοίτα, 15/3 είπες? Να δω τι ψαρόνομα σου πάει...

Aurora* said...

Τάκη, χρονια πολλά ως ψάρι. Το τι ψαρι ασε να τοπουν άλλοι, μην περιαυτολογεις. Τωρα γοργόνα θα σε πουνε, μπαρμούνι θα σε αποκαλέσουν, σαργό θα σε φωνάξουν.. αστο βρε παιδι μου, μην το ψάχνεις.

ΜΕθ.ΧΡΩΜΑΤΑ σ ευχαριστω πολύ για την πρόσκληση. θα το οργανώσουμε. μεχρι τότε και μέχρι να γυρίσω στη βάση μου γιατι είμαι εκτός έδρας, ανάλαβε να τα ψάλεις στους άντρες +-50 γιατί είναι απελπίσία. Μαθαίνω οτι οι πωλήσεις του Βιαγκρα δεν πανε καλα γιατι οχι δεν το χρειάζονται, βαριούνται και να το πάρουν. :)))

takis said...

Τι ειναι το βιάγκρα, χωνευτικό? το παίρνεις πριν ή μετά το φαγητό?

Υ.Γ. Ασε τα σχόλια περι βιάγκρα και πιάσε δουλειά των 5 λέξεων!