Σαββατοκύριακο στην πόλη

καμινάδα της Casa Mila, by Antonio Gaudi, Barcelona

Σήμερα μετά από μήνες, κάθομαι Σαββατοκύριακο στο σπίτι μου. Βλέπετε, πίστεψα τη μετεωρολογική που προέβλεπε καταιγίδες και βροχές στο εξοχικό, στην Αθήνα βαρέθηκα να ανέβω, κι έμεινα εδώ. Μια μέρα χαρά θεού, ηλιόλουστη, με καθαρή ατμόσφαιρα, αυτή του αποβροχάρη, με γαλάζιο ουρανό και ορατότητα απείρων μιλίων. Σκέφτηκα να τακτοποιήσω το γραφείο, στο οποίο μετά βίας χωράω από το πολύ χαρτομάνι, αλλά με τέτοια μέρα κάθεσαι μέσα? Δεν κάθεσαι. Βγήκα βόλτα στο κέντρο, κόσμος πολύ στα καφέ, χάζεψα βιτρίνες αλλά δεν ψώνισα γιατί είμαι σε ένα στάδιο μεταβολής των διαστάσεων μου κι έτσι δεν ήταν φρόνιμο να ψωνίσω τώρα. Μια τσάντα βυσινί λουστρίνι ήθελα (για να ταιριάζει με τις γόβες που είχα συναντήσει τις προάλλες στο δρόμο μου και τις αγόρασα) αλλά δεν υπήρχε στην αγορά. Παρεπιπτόντως, αν δείτε καμία, αφήστε μου μήνυμα, οι κυρίες παρακαλώ.
Αφού χάζεψα λίγο, έκανα μερικά τηλέφωνα για να βρω παρέα για καφέ, αφού ατυχώς δεν συνάντησα κανένα γνωστό. Η μία άρρωστη, η άλλη στο δρόμο για Κρήτη, η άλλη στο Ορεγκον, ο άλλος στο σουπερμάρκετ, άλλος εδωσε ραντεβού να βγούμε το βράδυ... τελικά ένοιωσα πολύ μόνη και ξένη στην πόλη μου. Τον ήπια όμως μόνη τον καφέ, πήρα κι ένα πακέτο τσιγάρα (τελευταία το συνηθίζω όταν νοιώθω μόνη) και τον απόλαυσα. Ωστόσο με προβλημάτισε το θέμα. Πάντα, τα μεσημέρια του Σαββάτου που η πόλη όλη βρίσκεται για καφέ στο κέντρο, έβρισκα γνωστούς. Σήμερα τίποτα. Έχω κι εγώ αποκοπεί, δεν θυμάμαι από το Πάσχα να έχω ξαναμείνει στην πόλη Σ/Κ. Σε κάνα μήνα πάλι θα είμαι εδώ. Το άλλο πάω Πρέσπες. Πάνε πολλά χρόνια που είχα περάσει. Και λέω περάσει γιατί με τον τέως, μόνο περνούσαμε από κάπου. Δεν έκανε βήμα από το αυτοκίνητο, ότι βλέπαμε μέσα από αυτό. Ήθελα εδώ και πολύ καιρό να πάω μια εκδρομή, όχι ταξίδι για δουλειές. Ηθελα να με πάνε, να είναι όλα λυμένα και γω να χαζεύω. Και χαίρομαι πολύ που θα πάω το άλλο ΠΣΚ. Σε κανα μήνα θα βρεθώ στην Ξάνθη, αν έχετε κάτι καλό να μου προτείνετε, αφήστε μήνυμα. Αλλά, πάλι για ταξίδια μιλάω. Γράφω πίνοντας τον καφέ, κι όταν τον τελειώσω θα αρχίσω την τακτοποίηση του γραφείου. Απελπίζομαι και μόνο που βλέπω την κατάσταση. Όλα τα καλοκαιρινά «δελτία» ακόμα στα ναυλον, ξέρουν οι συνάδελφοι, το καλοκαίρι δεν έχει ειδήσεις. Με παρηγορεί η σκέψη ότι στην πόλη έχουμε σύστημα ανακύκλωσης από χρόνια και έτσι δεν θα πάει χαμένο τόσο χαρτί. Εσείς αλήθεια ανακυκλώνετε?

ΥΓ. Όπως ξέρετε πολλοί από σας, οι μπαταρίες των λαπτοπς τα φτύνουν σχετικά γρήγορα και οι νέες γνήσιες είναι πολύ ακριβές. Μια μέρα είχα έμπνευση και αναζήτησα στο δίκτυο καμιά μαϊμού. Ε, λοιπόν, βρήκα μια σελίδα με όλες τις μπαταρίες (τύφλα να έχει ο Γερμανός) και σε πολύ καλή τιμή. Μια για τον VAIO και μια για την PENTAX κόστισαν με τα μεταφορικά 90 €. Όποιος ενδιαφέρεται, ας στείλει e-mail να του στείλω τη διεύθυνση.