Παρασκευή και πάλι

πλωτές πισίνες στο Βερολίνο

Ηταν και σήμερα Παρασκευή αλλά τόσο διαφορετική από κείνη που σας περιέγραφα πριν ένα χρόνο. Σήμερα ήθελα πολύ να έρθει για να κλειστώ στο σπίτι και να δουλέψω μέχρι πολύ αργά. Τα Σαββατοκύριακα βγάζω πολύ δουλειά, όλη μέρα με τις πυτζάμες, τα τηλέφωνα και οι πόρτες δε χτυπάνε, τι καλύτερες συνθήκες να δουλέψεις. Αρκεί να εχω δουλειά και να μην έχει ήλιο.

Από το πρωί έχω καρφωθεί στην καρέκλα και πονάει η πλάτη μου έτσι που έχω χωθεί μέσα στην οθόνη. Κατά τις 11.00 τη νύχτα, ηθελα να περπατήσω μεν βαριόμουν δε. Και που να πας με τέτοιο αέρα? Εβαλα ένα μπουφάν και πετάχτηκα στο περίπτερο, δεν ηθελα κάτι συγκεκριμένο, χάζευα και με κοίταζε η περιπτερού. Της είπα οτι είμαι χαζεμένη από τη δουλειά, οι περιπτεράδες της γειτονιάς μας είναι πάντα ευγενικοί αφού μας ξέρουν και στα καλά μας και στα κακά μας. Πήρα τσίχλες, μαύρη σοκολάτα, halls και τσιγάρα.

Οι δρόμοι κόλαση, σκουπιδότοποι, Ο δαιμονισμένος αέρας έχει πάρει ότι χαρτί υπάρχει και δεν υπάρχει και το έχει αποθέσει στους δρόμους. Μερικά πετάνε σαν πουλιά σβινννν μπορεί να σου προσγειωθούν στο πρόσωπο, είναι να ρισκάρεις βόλτες?

Εχω δουλειά αλλά το μυαλό μου έχει ψιλομπλοκάρει. Ως διάλλειμα σας γράφω τούτες τις αηδίες και συγχωρέστε με.

Καθώς το ξαναδιαβάζω βλέπω ένα κενό. Σας λέω ότι αν έχει ήλιο δεν μ αρέσουν οι Παρασκευές, είναι που το μυαλό μου δεν μαζεύεται και θέλω να είμαι στην εξοχή. Πάνε μήνες που έχω να πάω. Πέρασα μια μέρα, ακόμα η τσάντα του μπάνιου είναι στο έμπα. Αλλωτε τη μάζευα κατά το Δεκέμβρη. Φέτος κατά Μάρτη με βλέπω να τη μαζεύω.

Σήμερα λέω να μην έχει φωτογραφία, αλλά μου φαίνεται ότι θα είναι σαν να μη σας σέβομαι. Κάτι θα βρω να βάλω. Χμ.. ναι, σκέφτηκα. Ηδη την έχετε δει.

Καληνύχτα σε όλους.

ΥΓ. Θέλω από καιρό να σας ζητήσω συγγνώμη που δεν σας επισκέπτομαι αλλά έχω πολύ δουλειά με ταξίδια και προθεσμίες. Από Μάρτη που δεν εχω κανένα ταξίδι (για την ωρα) θα σας επισκεφτώ. Θα έχω και γλυκά. Κάνω πολύ καλό μιλφειγ, θα σας φέρω.