Πτήσεων περιπέτειες

Τo ταξίδι μου στην Πορτογαλία ήταν το έκτο στο εξωτερικό μέσα σε ένα χρόνο. Τελικός προορισμός το Φάρο της Πορτογαλίας. Ψάχνοντας για τις πτήσεις με μεγάλη μου απογοήτευση βλέπω ότι δεν υπάρχει κατευθειαν πτήση για Λισαβώνα. Από τις υπάρχουσες, είπα να διαλέξω να πάω με ελληνική εταιρεία. Άλλωστε τα καλύτερα είχα να πω για την Aegean που συνήθως χρησιμοποιώ σε πτήσεις εσωτερικού. Από το site της βλέπω ότι έχει πτήση για Λισαβώνα σε συνεργασία με την TAP, την πορτογαλέζικη.

Όντως βγάζω εισιτήριο Αθήνα-Λισαβώνα λέει, μέσω Μιλάνου και επιστροφή μέσω Ρώμης. Βγάζω και το Λισαβώνα – Φάρο και τανάπαλιν με την TAP. Ησύχασα, τι το ήθελα? Η έκπληξη άρχισε στο Βενιζέλο. Τρείς πτήσεις είχα, μία κάρτα επιβίβασης πήρα. Τις άλλες λέει από Μιλάνο. Ισχυρίζομαι ότι αφού έχω εισητήριο Αθήνα Λισαβώνα πρέπει τουλάχιστον να πάρω μέχρι Λισαβώνα, κι αφού είναι συνεργαζόμενη η ΤΑΡ και για Φάρο, αλλά όχι μου λένε, θα τα πάρω από τα transfer desks.

Προσγείωση στο Μιλάνο, ακολουθώ τις ταμπέλες για τα transfer desks, τα πρώτα κλειστά και ανησυχώ. Βρίσκω από ποια πύλη πάει για Λισαβώνα και καθ΄οδόν μία ευγενική κυρία μου δείνει τις δύο κάρτες επιβίβασης. Ολα καλά μέχρι το Φάρο, όταν βλέπω ότι η βαλίτσα μου δεν έχει έρθει. Είμαι 12 ώρες στο δρόμο (χωρίς τις 2 χαμένες από την αλλαγή ώρας) και χωρίς βαλίτσα. Την αναζητούμε, ξέμεινε στο Μιλάνο. Εγώ βέβαια είχα εισητήριο με την Aegean μέχρι Λισαβώνα, γιατί έμεινε η βαλίτσα στο Μιλάνο και δεν πρόφτασε, θα πρέπει να μας το πει η εταιρεία. Σημειωτέον, ήταν η μοναδική βαλίτσα που πήγαινε Λισαβώνα, ο Γ.Κ που είχε τον ίδιο προορισμό, την είχε μαζί του, φρόνιμος άνθρωπος. Ενημερώνομαι ότι θα με βρει η βαλίτσα κατά τις 1.0 στο ξενοδοχείο. Με βρήκε στις 2.30 (4.30 ώρα Ελλάδας) και φυσικά είχα χάσει και το δείπνο που είχα να πάω, με ρούχα φορεμένα από τις 4 το πρωί πως να πας σε επίσημο δείπνο?

Επιστροφή. Σε δύο δόσεις αυτή τη φορά. Φάρο-Λισαβώνα και μετά από 2 μέρες Λισαβώνα-Αθήνα.

Η βαλίτσα στην πτήση από Φάρο, βγαίνει σε 45 λεπτά, 6 επιβάτες κατεβήκαμε Λισαβώνα. Εχουν πάρει όλοι και η δική μου, με το κορδελάκι της και το πράσινο ταμπελάκι της, δεν βγαίνει. Βγαίνει μία χωρίς διακριτικά, Είναι η δική μου, έχει τα ρούχα μου μέσα, αλλά πουθενά τα διακριτικά της. Ακόμα και το ενσωματωμένο ταμπελάκι έχει αποσπαστεί. Ανησυχώ, Είναι παράξενο σύμπτωμα, πάω να διαμαρτυρηθώ αλλά μου λένε δεν καλύπτουν αυτή την υπόθεση.

Λισαβώνα- Αθήνα. Παίρνω πάλι μια κάρτα επιβίβασης, η βαλίτσα σημαίνεται με προορισμό Αθήνα. Δεν επιμένω για δεύτερη κάρτα. Εμαθα το μάθημα. Σφάλμα, μεγάλο σφάλμα. Φτάνοντας Ρώμη, η Aegean δεν είναι σε κανένα transfer desk. Πάω κατά την πύλη, μια κυρία της Air France θεωρεί την πύλη γαλλικό έδαφος και μου λέει εκεί είναι η εταιρεία της και να ψάξω να βρω τη δική μου. Το μάτι μου παίρνει κάτι έλληνες που είχα δει στην πτήση από Λισαβώνα, τους ρωτάω, σε αυτούς έβγαλαν κάρτα και για την δεύτερη πτήση. Η ευγένεια με έφαγε, αν είχα επιμείνει θα είχα κι εγώ. Ψάχνω αλλά μάταια. Αργότερα, που φεύγει η στριμένη, επιστρέφω και μία κυρία της Alitalia τώρα, μου λέει να πάω μία ώρα πριν την πτήση, πράγμα που κάνω αλλά η πτήση γιοκ. Κοιτάζω τον πίνακα, έχει αλλάξει η πύλη, στήνομαι στη νέα Πύλη και 45 λεπτά πριν την πτήση έρχονται ανταριασμένες οι κυρίες της ελληνικής Aegean. Για να με πληροφορήσουν ότι το αεροπλάνο είναι γεμάτο. Σηκώνω φωνή, τους λέω δεν είναι δική μου υπόθεση, εγώ έχω εισητήριο Λισαβώνα - Αθήνα, είμαι εκεί εδώ και 1.3 ώρα και η βαλίτσα μου πάει Αθήνα (χε, χε, ετσι νόμιζα) και εγώ δεν βρήκα πουθενά να βγάλω νωρίτερα κάρτα επιβίβασης. Μόνο οταν είδε την πορεία της βαλίτσας μου βρήκε θέση. Μέσα στο αεροπλάνο μέτρησα τουλάχιστον οκτώ άδειες θέσεις, η μία δίπλα μου.

Αυτά τα γράφω εν πτήση. Ελπίζω να βρω τη βαλίτσα και να πρέπει να απολογηθεί η Aegean μόνο γι αυτά.

Συνεχίζω δύο μέρες μετά. Τι την ήθελα την αισιοδοξία? Καμία βαλίτσα των 8 από Λισαβώνα δεν έφτασε στην Αθήνα. Δεν είχαν ιδέα που είναι. Την άλλη μέρα θα μου έλεγαν. Κι εγώ βρωμερή και τρισάθλια να διανυκτευρεύω στην Αθήνα γιατί την άλλη μέρα είχα μια συνάντηση. Που φυσικά ανέβαλα, πώς να πάω έτσι? Πήρα το δρόμο για την πόλη μου, όταν έφτασα με ενημέρωσαν οτι η βαλίτσα βρέθηκε στη Ρώμη και θα την λάβω την επόμενη.

Κυριακή μπηκε η βαλίτσα στο αεροπλάνο, Τρίτη από τα ΚΤΕΛ θα την παραλάβω. Και ήταν και δύο πορτογάλοι με χαμένη βαλίτσα, τους σκέφτομαι τους κακόμοιρους.

Τελική διαπίστωση, η εταιρεία δεν είναι ακόμα έτοιμη για ταξίδια σε συνεργασία. Μην την πάρετε στο εξωτερικό. Δεν είναι σοβαρά πράγματα να μη μπορεί να βγάλει συνεχόμενες κάρτες επιβίβασης και να μην προφτάσει να φορτώσει ΜΙΑ βαλίτσα για Λισαβώνα και ΟΚΤΩ για Αθήνα, στην επιστροφή. Και βέβαια δεν φταίνε οι Ιταλοί, έχω ξανακάνει πτήσεις transfer μέσω Ιταλίας χωρίς κανένα πρόβλημα.

Το κείμενο αυτό συμπληρωμένο με τους αριθμούς πτήσεων στάλθηκε στην Aegean. Αν έρθει απάντηση θα σας την παραθέσω, έτσι επιβάλουν οι κανόνες δεοντολογίας.