παλιές αγάπες
Ερχεται στιγμή, αργά ή γρήγορα που πρόσωπα και πράγματα που κάποτε αγαπήσαμε να μη σημαίνουν τίποτα ή πολύ λίγο.
Είναι στιγμές που λέγαμε θα μείνουν μοναδικές, κι όμως ξεπεράστηκαν, ήρθαν άλλες και πήραν τη θέση τους στη μνήμη και την καρδιά μας.
Είναι χρονιές που λες και δεν υπήρξανε ποτέ, δεν άφησαν τίποτα, ούτε μια ρυτίδα.
Είναι άνθρωποι που βρέθηκαν στο διάβα μας και δεν θυμόμαστε το ονομά τους.
Είναι και κάποιες αγάπες που πάντα θα αφήνουν κάτι. Γλυκό, πικρό, γλυκόπικρο, αλλά ΚΑΤΙ!!
Posts
5 comments:
Όμως... "Είναι και κάποιες αγάπες που πάντα θα αφήνουν κάτι. Γλυκό, πικρό, γλυκόπικρο, αλλά ΚΑΤΙ!!"
Καλημέρα :)
Οι πραγματικές αγάπες πάντα κάτι αφήνουν, γλυκόπικρο τις περισσότερες φορές, που μένει στο βάθος, όταν οι θύμησες καταλαγιάζουν...
Ωραίο το post σου!
Καλό βράδυ!
Τι να σχολιάσω? Δεν βρίσκω να σας απαντήσω.
Σας ευχαριστώ.
Όλα γίνονται για κάτι, όλα έχουν ένα σκοπό, όλα αφήνουν κάτι.
Μικρό ή μεγάλο.
Εμείς σαν μηχανικοί που είμαστε, ξέρεις προσπερνάμε τα θέματα αυτά και λίγο ..."τεχνικά"...
Μη μου μελαγχολείς Aurora* και έχεις και γενέθλια σε λίγες μέρες !!!
Ω, ναι εδω συμφωνούμνε απόλυτα so_far. Ολα έχουν ένα σκοπό. Αρκεί να μπορούμε να τον δούμε.
Ξέρεις, δεν είμαι καθόλου μελαγχολική, αυτό τον καιρό είμαι πολύ στα άνω μου.
Την Κυριακή έπινα καφέ στη γειτονιά σου.
Το κείμενο το έμπνεύστηκα βλέποντας το βίντεο ενός πολύ καλού μου φίλου, το ανέβασα και το στόλισα με αμπεολοφιλοσοφίες. :)))
Post a Comment