Αγγελάκι στο ταβάνι
Οι παλιότεροι θα το θυμόσαστε. Μαζεύαμε χαλκομανίες και το συγκεκριμένο αγγελάκι με ροζ η σιέλ συνεφάκι ήταν το πιο συνηθισμένο. Μερικές φορές είχε και χρυσόσκονη.
Οταν βγήκαν τα αυτοκόλητα, μαμά ούσα, νοστάλγισα το τετράδιο με τις χαλκομανίες μου, δεν ξέρω που να είναι, ίσως κάποτε βρεθεί. Τα αυτοκόλητα για πρακτικούς λόγους δεν είχαν τα δαντελωτά τελειώματα των χαλκομανιών, είχαν αυστηρό κυκλικό η οβαλ περίγραμμα.
Στην Ξάνθη, στο ταβάνι του ιδιωτικού λαογραφικού μουσείου που στεγάζεται στην πρώην κατοικία ενός καπνέμπορου, βρήκα το αγγελάκι των παιδικών μου χρόνων.
Απολαύστε το και οι μικρότεροι ας συγχωρέσουν μια κρίση νοσταλγίας των παιδικών μου χρόνων.
Οταν βγήκαν τα αυτοκόλητα, μαμά ούσα, νοστάλγισα το τετράδιο με τις χαλκομανίες μου, δεν ξέρω που να είναι, ίσως κάποτε βρεθεί. Τα αυτοκόλητα για πρακτικούς λόγους δεν είχαν τα δαντελωτά τελειώματα των χαλκομανιών, είχαν αυστηρό κυκλικό η οβαλ περίγραμμα.
Στην Ξάνθη, στο ταβάνι του ιδιωτικού λαογραφικού μουσείου που στεγάζεται στην πρώην κατοικία ενός καπνέμπορου, βρήκα το αγγελάκι των παιδικών μου χρόνων.
Απολαύστε το και οι μικρότεροι ας συγχωρέσουν μια κρίση νοσταλγίας των παιδικών μου χρόνων.
13 comments:
σε αυτό το σπίτι που μένω, η είσοδος, μέχρι τον πέμπτο όροφο, ήταν γεμάτη με καθρέφτες, αγγελάκια και εικόνες από την φύση. κάποια ωραία πρωία, ήρθαν οι κάφροι και τα έβαψαν όλα κίτρινα....
τους δε εξωτερικούς τοίχους ροζ!
E, τώρα πια μένεις σε "ροζ σπίτι" χαχαχαχα
Aurora,
"Σκαλιστά"!Ετσι τα λέγαμε εμείς!Τη λέξη "χαλκομανία" δεν την χρησιμοποιούσαμε.(Πιθανόν να ανήκεις σε νεότερη γενιά από μένα).
Τετράδια ολόκληρα γεμάτα "σκαλιστά".
Πωπω!Τι μου θύμισες!
'Ωρες ατέλειωτες παιχνίδι με τις φίλες που κάναμε "ανταλλαγές" όσα είχαμε διπλά.Κυνηγούσαμε πάντα τα πιο μεγάλα ή αυτά που είχαν πολύ χρυσόσκονη.Το συγγεκριμένο, το πιο συνηθισμένο όπως λες, αλλα και το πιο αγαπημένο απ΄όλα.Αν σε περίπτωση το είχες διπλό ή τριπλό(και μάλιστα σε μέγεθος"King size")έδινες ένα για να πάρεις τουλάχιστον τρία άλλων σχεδίων.(Και η εκμετάλευση πήγαινε σύννεφο)!
Ανάσα.. μάλλον γεωγραφικός είναι ο λόγος που τα λέγαμε διαφορετικά. Εχω συμπεράνει ότι είμαστε πολύ κοντά ηλικιακά.
Μην κάνουμε και δημόσιες ανακοινώσεις επ αυτού ε?
Αλλωστε το ρητό λέει "μην εμπιστευεσαι ποτέ μια γυναίκα που λέει την ηλικία της. Μπορεί να πει τα πάντα."
απίστευτο το αγγελάκι.
Και δεν το λέω επειδή έχω αγγελικό επίθετο!
καλημέρες
Σπύρο, το λες επειδή εκπέμπεις από τον angel FM!! Το ξέρουμε!! :)))
Αυτά τα Αγγελάκια έχουν κάνει το γύρο της Ελλάδας, μην πω και του κόσμου, τελικά...
Και να σας πω την αμαρτία μου, με διάφορες παραλλαγές τους και σε διάφορες αποχρώσεις, μεγάλωσα και τα παιδιά μου!!
Χρόνιος παλιμπαιδισμός? Ίσως...
μπουρδελο πραγματικο ειναι....
και ο Μ, δεν λεει να ξεκολλήσει!
χαλκομανίες τις λέγαμε και εμείς στο...χωριό μας!
Κορίτσια (λέμε τώρα...) μ αρέσει που όλες κάτι θυμηθήκατε. Οι άντρες απουσίασαν με εξαίρεση το Σπύρο λόγω σταθμού και ονόματος. Αυτοί δεν ασχολούνταν ποτέ με αγγέλους. ¨οχι χάρτινους τουλάχιστον.
Κέρας της Αμάλθειας, εγώ με αυτοκόλητα κι όχι χαλκομανίες τη μεγάλωσα. Αν και κάποια στιγμή νομίζω βρέθηκε το τετράδιο.
Εσείς πως τα λέγατε στο νησί σου?
Νυκτολούλουδο.. θα τον πείσω να αλλάξει, θα το βγάλω επικίνδυνο, συμφωνείς? Δεν έχετε και σεισμούς γμτ εκεί πέρα!!
Χαλκομανίες τα λέγαμε κι εμείς. Κι έτσι τα έμαθα και στα παιδιά μου, για να υπάρχει διαχωρισμός από, τα παντός είδους, "αυτοκόλητα" που κυκλοφορούσαν και κυκλοφορούν...
Post a Comment