Sunday, 11 November 2007

Θάλασσες

Ξέρω, μία είναι η θάλασσα, την αγαπάω όπως κι αν είναι, με ηρεμεί οταν είναι ήσυχη, θέλω να μ΄αγκαλιάσει, τη βλέπω με δέος και σεβασμό σαν αγριεύει. Από δω και πέρα θα τη βλέπω συνήθως άγρια για αυτό χαρείτε μαζί μου μερικές ήσυχες θάλασσες. Και μια ανήσυχη αλλά αγαπημένη. Αυτή δεν είναι ποτέ ήσυχη, μου μοιάζει λίγο

Κέρκυρα
Καραβόμυλος
Γαλαξείδι
Πάτρα
Χαλκίδα
Κορινθιακός
Ναύπακτος

αυτή που δεν είναι ποτέ ήσυχη

4 comments:

Suspect said...

ωραιες φωτογραφιες!

nyctolouloudo said...

ξέχασα ό,τι έξω ρίχνει καρεκλοπόδαρα και έχω όρεξη για μπάνιοοοοο!

Aurora* said...

και φοβάσαι μη βραχείς στο μπάνιο? Ο βρεμένος τη βροχή δεν τη φοβάται βρεεεεεεεεεε

Anonymous said...

γαλήνιες στιγμές που ελπίζεις να κρατήσουν για πάντα........